معنی مارتین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مارتین. (اِ) مارتینی. نام قسمی تفنگ. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نام تجارتی نوعی تفنگ که در زمان قاجاریه در ایران معمول بود. (فرهنگ فارسی معین).

مارتین. (اِخ) مارتین تئودور هوتسما. مستشرق هلندی. وی زبان عربی و فارسی و ترکی را می دانست و در دانشگاه «اوترخت » تدریس می کرد و از اولین کسانی است که در سال 1906 م. به ایجاد دائرهالمعارف اسلامی همت گماشت. اوراست: فهرست کتابهای شرقی محفوظ در آکادمی لیدن جزءششم و فهرست کتابهای عربی و ترکی موجود نزد بریل صاحب کتابخانه ٔ لیدن در دو جزو. او به نشر کتابهای عربی اهتمام ورزید از آنجمله تاریخ یعقوبی و دیوان اخطل و الاضداد ابن انباری و زبدهالنصره و نخبهالعصره ٔ بنداری را منتشر ساخت. (از الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 121).

(اسم) نام تجارتی نوعی تفنگ که در زمان قاجاریه در ایران معمول بود.