معنی ماچ در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ماچ. (اِ) بوسه. (جهانگیری). بوسه و قبله. (ناظم الاطباء). بوسه است که به عربی قُبله گویند. (برهان). بوسه و مصدر آن ماچیدن است. (از آنندراج). بوس. بوسه. قبله. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ماچ و بوسه، بوس. ماچ. بوسه ای چند.

(اِ.) بوسه، بوسه ای که معمولاً با صدا همراه است.،~ مالی کردن پیاپی بوسیدن.

بوسه،
* ماچ کردن: (مصدر متعدی) [عامیانه] بوسیدن،

بوسه.

بوسه خودمانی

بوسه خودمانی، بوسه

بوس، بوسه

بوسه

بوسه و قبله، بوس، ماچیدن

بوسه است.