معنی ماگنولیا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ماگنولیا. [ن ُ] (لاتینی، اِ) گیاهی است از رده ٔ دولپه ایهای جدا گلبرگ که سردسته ٔ تیره ٔ خاصی بنام ماگنولیاسه می باشد. درختی است بسیار زیبا که در آسیا و اروپا و آمریکا و نقاط دیگر می روید. این گیاه همیشه سبز است و گلهایش زیبا و درخشنده و بسیار معطر می باشد و در جنگلهایی که درخت مذکور روییده باشد بوی بسیار مطبوعی محوطه ٔ جنگل را فرا می گیرد و آن بوی عطر این درخت است. بعضی از انواع ماگنولیا به صورت درختهای عظیم در می آیند و تا 30 متر هم ارتفاع پیدا می کنند. گلهای ماگنولیا به رنگهای ارغوانی و سفید و زرد و قرمز می باشند. این گیاه امروز در اکثر باغهای ایران نیز به عنوان یک درخت زینتی کشت می شود. مجنولیا. مانولیا. مانیولی. (از فرهنگ فارسی معین).

گیاهی همیشه‌سبز با برگ‌های پهن و براق و گل‌های زیبا و معطر به‌رنگ زرد یا ارغوانی،
گل‌های این گیاه،

از گل هاى زینتى

نام درختی همیشه سبز که دارای گلهای زیبا و معطر بزرگ زرد یا ازغوانی می باشد