معنی متشخص در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

متشخص. [م ُ ت َ ش َخ ْ خ ِ] (ع ص) جدا و ممتاز. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || مرد معتبر و دارای آبرو و صاحب شأن و خدم و حشم. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشخص شود.

(مُ تَ شَ خِّ) [ع.] (اِفا.) ممتاز، دارای تشخص.

بزرگ و ممتاز، دارای تشخص،

باشخصیت

برجسته، سرآمد، باشخصیت، متعین، متمایز، محترم، ممتاز،
(متضاد) بی‌سروپا

مرد معتبر و دارای آبرو و صاحب شان

مُتَشَخِّص، دارای تشخص، با شخصیت ممتازه، مُتَعَیِّن،