معنی متمدح در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

متمدح. [م ُ ت َ م َدْ دِ] (ع ص) فخرکننده و تکلف نماینده در ستایش خود. (آنندراج). لاف زننده و نازنده و فخر کننده ٔ بخود. (ناظم الاطباء) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). || آن که دوست دارد ستایش خود را و میگوید در ستایش خود چیزی را که ندارد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تمدح شود.