معنی متکل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

متکل. [م ُت ْ ت َ ک ِ] (ع ص) (از «وک ل ») آن که باو کاری گذاشته شود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آن که کاری را به کسی واگذار میکند و اعتماد بر آن می نماید. (ناظم الاطباء). رجوع به اتکال شود.

مُتَّکِل، توکل کننده، اعتماد کننده،