معنی محمدحسین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) ابن عبدالرحیم طهرانی رازی. از فقهای امامیه بود که سالها در کربلا رحل اقامت افکند و به تدریس فقه و اصول اشتغال داشت. مؤلف روضات الجنات در شرح حال شیخ محمدتقی طهرانی رازی نویسد که او برادری داشت فاضل به نام شیخ محمد حسین مؤلف کتاب الفصول فی العلم الاصول که از بهترین و جامعترین کتب اصول فقه می باشد. طهرانی رازی در سال 1261 در شهر کربلا فوت نمود. (از معجم المطبوعات ج 2 ص 1649) (الاعلام زرکلی ج 3 ص 891) (روضات الجنات ج 1 ص 131).

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) (... خان علوی) او در مائه ٔ دوازدهم هجری می زیسته است و او راست: کتاب مخزن الادویه. (یادداشت مرحوم دهخدا).

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) میرزا محمدحسین سیفی قزوینی ملقب به عمادالکتاب. از اساتید خوشنویس خط نستعلیق است. در 1285 هَ. ق. در قزوین متولد شد، شاهنامه ٔ معروف به امیربهادری و اوصاف الاشراف خواجه نصیرالدین طوسی به خط اوست. وی چندی به معرفی کریم دواتگر در کمیته ٔ مجازات میرزا ابراهیم خان منشی زاده به تحریر بیانیه ها پرداخت، پس از دستگیری اعضاء آن کمیته میرزا محمدحسین زندانی گردید. پس از آزاد شدن در سال 1304 خورشیدی در دفتر مخصوص رضاشاه مأمور تحریر شد تا در سال 1315 خورشیدی در تهران در سن 70سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد. (رجال بامداد ج 3 ص 382).

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) (میرزا...) فروغی متخلص به ادیب و ملقب به ذکاءالملک اول. رجوع به فروغی شود.

نام کوچک استادشهریار

نام کوچک استاد شهریار