معنی محول در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

محول. [م ُح ْ وِ] (ع ص) نعت است از اِحْوال.
- صبی محول، کودک یک ساله.
- ناقه محول، ماده شتری که پس از کره ٔ ماده، نر زاید و بالعکس.مُحَوِّل.
- || ماده شتری که پس از گشن دادن باردار نشود.
|| خداوند شتران نازاینده که باردار نمی شونداز گشن یافتن. || مقیم شونده در یک جای یک سال. || آن که پیش آید بر کسی به تازیانه. || برجهنده بر پشت ستور. برنشیننده. || محال گوینده. || برات دهنده داین را بر کسی. (آنندراج).

محول. [م َ] (ع ص) ساعی و نمام. (منتهی الارب ماده ٔ م ح ل). ماحل. (منتهی الارب). || قحطرسیده. قحطزده: ارض محول، زمین قحطرسیده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب).

محول. [م ُ] (ع اِ) ج ِ محل. (ناظم الاطباء).

محول. [م ُ ح َوْ وِ] (ع ص) نعت فاعلی از تحویل. حال گردان. (یادداشت مرحوم دهخدا). بگرداننده. (یادداشت مرحوم دهخدا). گرداننده. (غیاث). برگرداننده و مبدل کننده و تغییردهنده. دیگرگون کننده. (ناظم الاطباء):
اگر محول حال ِ جهانیان نه قضاست
چرا مجاری احوال بر خلاف رضاست.
انوری.
یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال. (ذکری که به هنگام تحویل سال نو کنند). || حواله کننده. || سپرده کننده. (غیاث). سپرنده و تحویل دهنده. || ناقه که آبستن نشود بعد از گشن یافتن. مُحْوِل. || خرمابن که پس از گشن یافتن باردار نشود. (ناظم الاطباء). مُحْوِل. || شتر ماده که پس ماده، نر زاید و یا بعکس آن. (آنندراج). مُحْوِل.

محول. [م ُ ح َوْ وَ] (ع ص) سپرده کرده شده. (غیاث) (آنندراج). سپرده شده. تحویل شده. واگذارشده. || مبدل شده و برگردانیده شده. (ناظم الاطباء). تغییر حال داده.

محول. [م ُ ح َوْ وَ] (اِخ) شهرکی است نیکو و پاکیزه و خرم با بستانها و میوه های بسیار و بازارها و آبها، در یک فرسنگی بغداد. (معجم البلدان). موضعی است غربی بغداد. (آنندراج).
- باب محول، محله ٔ بزرگی است پهلوی محله ٔ کرخ که متصل به آن بوده است. اما امروز (در ایام یاقوت) جدا افتاده است. بدانجا منسوب است ابوبکر محمدبن خلف بن مرزبان بن بسام آجری محولی صاحب تصانیف بسیار. وی از زبیربن بکار و احمدبن منصور الزیادی و محمدبن ابی السری ازدی و ابن ابی الدنیا و غیرهم روایت دارد و از او حافظ ابواحمدبن عدی و ابوعمروبن حیویه الخراز و عیسی بن موسی المتوکل و غیرهم روایت کرده اند. وی در 309 هَ. ق. درگذشته است. (معجم البلدان).

سپرنده، تحویل دهنده، گرداننده، تغییر دهنده، حواله کننده، ناقه ای که آبستن شود بعد از گشن یافتن. [خوانش: (مُ حَ وِّ) [ع.] (اِفا.)]

(مُ حَ وَّ) [ع.] (اِمف.) واگذار شده.

واگذارشده،
[قدیمی] برگردانیده‌شده، دگرگون‌شده،

تغییردهنده، انتقال‌دهنده، دگرگون‌کننده،

واگذار شده، سپرده شده، موکول

احاله، سپرده، واگذار، محوله، سپرده‌شده، واگذارشده، گرداننده، حواله‌کنننده، حواله‌گر، موکول، منوط

بگرداننده، مبدل کننده و تغییر دهنده حواله داده شده

مُحَوَّل، تحویل گیرنده، منتقل شده، از حالی به حال دیگر درآمده، تغییر و تبدیل یافته، حواله گیرنده،

مُحَوِّل، تحویل دهنده، منتقل کننده، از حالی به حال دیگر درآورنده، تغییر دهنده، دگرگون سازنده، حواله دهنده،