معنی مختلس در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مختلس. [م ُ ت َ ل ِ] (ع ص) رباینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رباینده و خود کشنده. (ناظم الاطباء). || دزدی کننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). || (اصطلاح فقهی) آنکه مالی را ازمحل غیرحرز و بطور مخفی سرقت می کند مانند کسی که گوسفندی را در چراگاه می رباید. و رجوع به اختلاس شود.

مختلس. [م ُ ت َ ل َ] (ع ص) ربوده شده و به زور ربوده شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.

(مُ تَ لِ) [ع.] (اِفا.) دزدی کننده، کسی که اختلاس می کند.

ربوده‌شده،

کسی که چیزی به‌خصوص اموال دولتی را می‌دزدد، رباینده،

مرتکب اختلاس

صفت اختلاس‌کننده، دزد، سوء‌استفاده‌چی

‎ ربوده، درنگک در چامه رباینده ربایان کش رونده (اسم) ربوده شده، حرکتی که بحرفی ساکن دهند برای تتمیم وزن و تقطیع مختلسه مجهوله: آفرین و مدح سود آ ید همی گر بگنج ان درزبان آ ید همی. (ترجمه تاریخ ادبیات براون) (اسم) رباینده. ‎، آنکه مالی از کسی یا موسسه ای بدزدد جمع: مختلسین.

مُختَلِس، رباینده مال، بردارنده پول از صندوق یک موسسه -..،