معنی مداهنه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مداهنه. [م ُ هََ / هَِ ن َ / ن ِ] (از ع اِمص) مداهنه. چاپلوسی. ماست مالی.روغن مالی. (از یادداشتهای مؤلف). مزاج گوئی. خوشامدگوئی: معروض می دارم این سخن را به خوشی دل و مداهنه و حیله نیست. (تاریخ بیهقی ص 317). || حق پوشی. ریا. نفاق. دوروئی: اگر آن تقیه و مداهنه است این نیز تقیه و مداهنه است. (کتاب النقض ص 365). || نرمی. (از زمخشری از یادداشت مؤلف). سهل انگاری. آسان گیری. سستی: میل او به جانب ایشان شناخته و مداهنه ٔ او در کار ایشان... مشاهدت کرده. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 56).

خدعه کردن، دورویی کردن، چاپلوسی. [خوانش: (مُ هِ نَ یا نِ) [ع.مداهنه] (مص ل.)]

خدعه کردن، فریب دادن،
دورویی کردن،
چرب‌زبانی، چاپلوسی،

چاپلوسی

تملق، چاپلوسی، چرب‌زبانی، زبان‌به‌مزدی، چرب‌زبانی کردن، تملق گفتن

مداهنه و مداهنت در فارسی: دروغسازی، چربزبانی لابه دم لابه نکنم دم لابه بر در کس ‎- پیش تو کنم اگر کنم بس (خاقانی تحفه العراقین)، دو رویی، سستی کردن ‎ (مصدر) اظهار کردن چیزی بر خلاف باطن، چرب زبانی کردن، (اسم) دو رویی، چرب زبانی تملق: ناچار بابطلمیوس از در مداهنه و مهادنه بیرون شده. . .