معنی مراغه گر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

مراغه گر. [م َ غ َ / غ ِ گ َ] (ص مرکب) غلطنده. غلت زننده:
بودم دوان چو گور به دشت فساد و فسق
تازنده و مراغه گر و بارناپذیر.
سوزنی.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر