معنی مردم شناسی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مردم شناسی. [م َ دُ ش ِ](حامص مرکب) بصیرت. صاحب نظری. مردم شناس بودن. قوه ٔ تشخیص مردمان. رجوع به مردم شناس شود. || علمی است که به شرح کارهای مادی اقوام و ملل مختلف می پردازد.(لغات فرهنگستان). مردم شناسی یا انسان شناسی، علمی است که انسان را در سلسله ٔ حیوانات مورد مطالعه قرار میدهد واز نژادهای مختلف انسان و طرز زندگی و وضع اجتماعی مردم کشورها و اقالیم مختلف بحث میکند و آن در حقیقت تاریخ طبیعی انسان بشمار میرود. روش مردم شناسی در باره ٔ چهار مورد ذیل ممکن است به کار رود: 1- مطالعه ٔ یک ایل. 2- مطالعه ٔ یک دهکده یا یک جامعه ٔ روستائی. 3- مطالعه ٔ یک قشر اجتماعی معینی از یک شهر کوچک یا قصبه یا محله ای از یک جامعه ٔ بزرگ، مثلاً مطالعه ٔ طبقه ٔ حاکمه ٔ یک جامعه یا دانشجویان یک دانشگاه.

شناختن اخلاق و آداب مردمان، علمی است که انسان را در سلسله حیوانات مورد مطالعه قرار می دهد و از نژادهای مخلف انسان و طرز زندگی و وضع اجتماعی مردم کشورها و اقالیم مختلف بحث می کند و آن در حقیقت تاریخ طبیعی انسان به شمار می رود. [خوانش: (~. ش) (حامص.)]

شناختن مردم،
علمی که دربارۀ اقوام و نژادهای مختلف و اعمال، اخلاق، و آثار آن‌ها بحث می‌کند، آنتروپولوژی،

دموگرافی

‎ شناختن اخلاق و آداب مردمان. ک، علمی است که انسان را در سلسله حیوانات مورد مطالعه قرار میدهد. و از نژادهای مختلف انسان و طرز زندگی و وضع اجتماع مردم کشورها واقالیم مختلف بحث کند و آن در حقیقت تاریخ طبیعی انسان بشمار میرود. این علم شعبه ایست از زیست شناسی انسان شناسی. توضیح روش مردم شناسی درباره چهار مورد ذیل ممکن است بکار رود: مطالعه یک ایل، مطالعه یک دهکده یایک جامعه روستایی. ‎ -3 مطالعه یک شهر کوچک یا قصبه یا محله ای از یک شهر بزرگ، مطالعه یک قشر اجتماعی معین از یک جامعه بزرگ مثلا مطالعه طبقه ه حاکمه یک جامعه یا دانشجویان یک دانشگاه.