معنی مزدیسنا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مزدیسنا. [م َ دَ ی َ](اِخ)(مرکب از «مزده »، به معنی دانا و در عرف آئین زرتشتی به خدای یگانه اطلاق میگردد + «یسنا» به معنی ستایش) کلمه ای است اوستائی، همان زبانی که بخشی از کتاب دینی اوستا بدان بر زبان زرتشت جاری شده است. دین آورده ٔ زرتشت. آئین زرتشت. آئین زرتشتی.(از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی تألیف دکتر معین ص 2، 3، 20، 21، 525، 526). در حدود هزار و صدسال پیش از مسیح آیین مزدیسنا پدید آمد.(مزدیسنا تألیف دکتر معین ص 3). دین پیغمبر ایران. زرتشت اسپنتمان موسوم است به مزدیسنا، این کلمه صفت است به معنی پرستنده ٔ مزدا که اسم خدای یگانه است. در اوستا مزدیسن آمده و بسا با صفت «زرتشتی » یکجا استعمال شده است، یعنی دین آورده ٔ زرتشت، بسا هم با کلمه ٔ راستی پرست یکجا آمده است.(یشت ها ج 1 ص 28 تألیف پورداود). مزدیسنی.(از حاشیه ٔ برهان ج 4 ذیل مزدیسنا و مزدیسنی). زرتشتیان این کلمه(مزدیسنا) را بصورت مزدیسنی نیز تلفظ کنند.(از حاشیه ٔ برهان ج 4 چ معین ذیل مزدیسنا و مزدیسنی). مزدیسنا مقابل «دیویسنا» است که به معنی پرستنده ٔ دیو یا پروردگار باطل است.(یشت ها تألیف پورداود ج 1 ص 28). دین مزدیسنا از یک طرف بواسطه ٔ مربوط بودن بدین برهمنان و از طرف دیگر بواسطه ٔ تماسی که با سایر ادیان داشته در تاریخ مذاهب مقام بسیار مهمی پیدا کرده است.(یشت ها ج 1 ص 1 تألیف پورداود).

(مَ دَ یَ) (اِ.) خداپرستی، مزدا - پرستی، پیرو دین مزدایی.

زردشتی، مزداپرست،