معنی مسدس در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مسدس. [م َ دَ](ع ق) شش شش: جاؤوا مَسدَس َ؛ آمدند شش شش.(ناظم الاطباء).

مسدس. [م ُ س َدْ دَ](ع ص، اِ) نعت مفعولی ازتسدیس. رجوع به تسدیس شود. || شش شده. دارای شش رکن.(از اقرب الموارد). شش پهلو.(غیاث)(آنندراج). شش کرانه. شش گوش. شش گوشه. || نزد محاسبان و مهندسان، سطحی باشد که شش ضلع متساوی بدان محیط بود، و اگر ضلعها متساوی یکدیگر نبودند، آن را ذوسته اضلاع نامند.(کشاف اصطلاحات الفنون):
این مربعخانه ٔ نور از خروش صادقان
چون مسدس خان زنبوران پرافغان آمده.
خاقانی.
مربع مخالف نمودی خیال
مسدس نشان دور دادی ز حال.
نظامی.
- مسدس عالم، کنایه از شش جهت است که بالا و پایین و پس و پیش و چپ و راست عالم باشد و به عربی جهات سته خوانند.(برهان)(آنندراج). مسدس گیتی:
روحانیان مثلث عطری بسوختند
وز عطرها مسدس عالم شده ملا.
خاقانی.
- مسدس گیتی، مسدس عالم:
از دم خلق تو در مسدس گیتی
بوی مثلث بهر مشام برآمد.
خاقانی.
|| نزد اهل تکسیر، وِفقی باشد مشتمل بر سی و شش مربع کوچک که آن را مربع شش در شش نامند و وفق سُداسی نیزآن را گویند.(کشاف اصطلاحات الفنون). || در عروض نوعی مسمط است.(از کشاف اصطلاحات الفنون). قسمی از شعر که بر اصل بیت چهار مصراع افزوده باشد.(غیاث)(آنندراج). || شعر که بر شش جزء بناشده باشد.(از اقرب الموارد). || در اصطلاح امروزین عربی، شش لول. رِوُلْوِر. هفت تیر.

(مُ سَ دَّ) [ع.] (اِمف.) شش پهلو، شش ضلعی، شش تایی.

(ریاضی) شش‌گوشه، شش‌ضلعی،
(صفت) (ادبی) در عروض، ویژگی بیت شش‌پایه،
(ادبی) مسمطی که در هر بند شش مصراع داشته باشد،
(صفت) [قدیمی] دارای شش رکن یا عضو،

شش ضلعی

شش‌ضلعی، شش‌گوشه، شش رکنی، شش‌عنصری،
(متضاد) مخمس

‎ ششگوشه شش پهلو، پا آهو در ساختمان، ششلول، شش پایه (شش رکنی)، شش بندی در چامه سرایی (اسم) دارای شش (رکن عضو و غیره) کرده، سطحی شش گوشه شش ضلعی. -3 مسمطی است که هر بند آن دارای شش مصراع باشد، بیتی که اجزا ء وزن در آن شش بار تکرار شود شش رکنی: چون فاع این فع را بر جزوی که پیش از آنست میفزایند و بیت مثمن را مسدس میگردانند. . . یاعرصه مسدس. جهان باعتبار شش جهت: وصدای اصطکاک صخرتین هنگام ملاقات ایشان از بسیط این عرصه مسدس در محیط گنبد اطلس افتاد. یا مسدس عالم (گیتی) . عرصه مسدس: از دم خلق تو در مسدس گیتی بوی مثلث بهر مشام بر آمد. (خاقانی)

مُسَدَّس، شش تائی، شش ضلعی، اسلحه کمری که در فارسی به آن ششلول می گویند،