معنی مش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مش. [م َش ش](ع مص) دست به چیزی در مالیدن تا پاکیزه شود و چربش آن زائل گردد.(منتهی الارب)(آنندراج)(از محیط المحیط)(از اقرب الموارد). دست در چیزی درشت مالیدن تا چربش از آن شود.(تاج المصادر بیهقی)(المصادر زوزنی). چیز خشن و درشت مالیدن بر دست خود تا پاک کند آن را و چربی آن زایل گرداندن.(از ناظم الاطباء). || درآمیختن و سودن چیزی را چندانکه گداخته شود.(منتهی الارب)(آنندراج)(از ناظم الاطباء). درآمیختن چیزی را تا ذوب شود.(از محیط المحیط). درآمیختن و تر کردن چیزی را در آب تا ذوب گردد.(از اقرب الموارد). || خصومت کردن.(منتهی الارب)(آنندراج)(از اقرب الموارد). دشمنی و خصومت کردن با کسی.(ناظم الاطباء)(از محیط المحیط). || بسودن اطراف استخوان.(منتهی الارب)(آنندراج). مکیدن کناره های استخوان و خائیدن آن را.(ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد)(از محیط المحیط). || اندک گرفتن مال کسی را.(منتهی الارب)(آنندراج). اندک اندک گرفتن مال کسی را.(ناظم الاطباء). چیزی بعد چیزی گرفتن از مال کسی.(از اقرب الموارد)(از محیط المحیط). || دوشیدن شیر از پستان، نیم کاره.(منتهی الارب)(آنندراج). نیم کاره دوشیدن آن ماده شتر را و قدری از شیر در پستان وی گذاشتن.(ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد)(از محیط المحیط). دوشیدن بعضی از شیر شتر.(المصادر زوزنی). || أطعمه هشاً مشاً؛ خورانیدن کسی را خورش پاکیزه.(منتهی الارب)(ناظم الاطباء).

مخفف مشهدی

نوعی رنگ مو

نوعی رنگ مو، مخفف مشهدی

گوسفند ماده، گوسفند چند ساله

انگلیسی توری ‎ اهل مشهد مشهدی، داش مشدی