مطب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مطب. [م َ طَ](ع اِ) جائی که طبیب در آن نشیند و معالجه ٔ مریضان نماید.(از غیاث)(از آنندراج). آنجا که طبیب نشیند آماده ٔ طبابت بیماران را. محکمه. درمانگاه.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). فرهنگستان ایران «پزشک خانه » را بجای این کلمه برگزیده است. و رجوع به واژه های نو فرهنگستان ایران شود.

(مَ طَ بّ) [ع.] (اِ.) درمانگاه، جای طبابت.

جای طبابت کردن، درمانگاه،

دفترکار پزشک

دفتر کار پزشک

دفتر پزشک

کلینیک، محکمه، دفترپزشک

جای طبابت، درمانگاه

مَطَبّ، (اسم مکان از طَبَّ، یَطُبُّ) محل طبابت، محل مداوا،