معنی معترض در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

معترض. [م ُ ت َ رِ](ع ص) اعتراض کننده.(آنندراج). آن که اعتراض می کند.(ناظم الاطباء). آنکه بر سخن یا عقیده و عمل دیگری خرده گیرد. خرده گیر.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || پیش آینده.(آنندراج)(از منتهی الارب)(از اقرب الموارد). و رجوع به اعتراض شود. ||(اصطلاح حقوق) واخواه را گویند.(ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی). و رجوع به واخواه شود.

اعتراض کننده، واخواه. [خوانش: (مُ تَ رِ) [ع.] (اِفا.)]

کسی که به دیگری ایراد بگیرد و اعتراض کند، اعتراض‌کننده،
(حقوق) واخواه،

اعتراض کننده

صفت اعتراض‌کننده، اعتراض‌گر، ایرادگیر، خرده‌گیر، مخالف، معارض، منتقد، ناراضی، نارضا، واخواه

اعتراض کننده، خرده گیر

مُعتَرِض، اعتراض کننده، ایراد گیرنده، جلوگیری کننده و حائل..،