معنی مفتخور در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مفتخور.[م ُ خوَرْ / خُرْ](نف مرکب) آدم بیکار و تن پرور و طفیلی. کسی که برای تأمین زندگی خود، هوار این و آن می شود.(فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده). که بی خدمتی و کاری معاش گذراند. که بی تحمل رنج کاری متنعم ازنعمتی است.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مفتخوار. و رجوع به مفتخوار و ترکیب مفت خوردن ذیل مفت شود.

کلاش

(صفت) مفت خوار