ملک آوازه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
ملک آوازه. [م َ ل َ زَ / زِ](ص مرکب) به معنی بلندآوازه باشد که مرد مشهور و معروف است.(برهان)(آنندراج). بلندآوازه و مشهور و معروف.(ناظم الاطباء).
فرهنگ فارسی هوشیار
بلند آوازه (صفت) بلند آوازه مشهور.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.