ملک آوازه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

ملک آوازه. [م َ ل َ زَ / زِ](ص مرکب) به معنی بلندآوازه باشد که مرد مشهور و معروف است.(برهان)(آنندراج). بلندآوازه و مشهور و معروف.(ناظم الاطباء).

فرهنگ فارسی هوشیار

بلند آوازه (صفت) بلند آوازه مشهور.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر