معنی ممد در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ممد. [م ُ م ِدد] (ع ص) مددکننده. (غیاث اللغات) (آنندراج). امدادکننده. مددرساننده. یاری دهنده. (ازناظم الاطباء). کمک. یار. مددده. کمک فرستنده: أنی ممدکم بألف من الملائکه (قرآن 9/8)، من مددکننده ام شما را به هزار از فرشتگان. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 5 ص 43). هر نفسی که فرومی رود ممد حیات است و چون برمی آید مفرح ذات. (گلستان). || زیادکننده. (ناظم الاطباء).

ممد. [م ُ م َدد] (ع ص) کشیده. (مهذب الاسماء). رجوع به مُمِدّ شود.

ممد. [م َ م َ] (اِخ) دهی است از بخش فلاورجان شهرستان اصفهان، دارای 340 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).

(مُ مِ دّ) [ع.] (اِفا.) یاری دهنده.

مددکننده، یاری‌کننده، یارومددکار،

یاری کننده

معاون، یاری‌دهنده، یاریگر، یاور، کشنده

یاریگر یاری دهنده ‎ دراز کننده، پی کشیدگی از بیماری ها (اسم) مدد کننده یاری کننده: } هر نفسی که فرو میرود ممد حیات است. ‎{ (گلستان. چا. فروغی بخ ص 1)

مُمِدّ، (اسم فاعل از اَمَدَّ، یُمِدَّ، اِمداد) مَدَد کننده، یاری کننده، مُؤَیَّد، یاری دهنده و کمک رساننده، تقویت کننده، کمک کننده با مال، طولانی کننده و ادامه دهنده..،