معنی میرزایی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

میرزایی. (حامص مرکب) صفت و حالت و پیشه ٔ میرزا. نویسندگی ومنشی گری. || سلوک و رفتار مانند میرزا. || گستاخی و غرور و تکبر. (ناظم الاطباء).
- میرزایی کشیدن، نازبرداری کردن. (غیاث).
|| (ص نسبی) منسوب به میرزا. آنچه یا آن که به میرزا نسبت دارد. || قبای دراز با آستین های فروهشته و گشاد. جبه و بالاپوش دراز آستین بلند. (ناظم الاطباء). || قسمی خربزه. (یادداشت مؤلف).

نویسندگی، منشی گری، امیرزادگی. [خوانش: (حامص.)]

نویسندگی – کاتبی – منشی گری