ناصیه جای در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ناصیه جای. [ی َ /ی ِ] (اِ مرکب) سجده گاه. (از آنندراج):
جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند
هرکه را کعبه ٔ مدح تو بود ناصیه جای.
عرفی (از آنندراج).
|| آنجای از پیشانی که در وقت به روی افتادن به زمین مالیده می شود. (ناظم الاطباء).

ناصیه زار: نگو نیا جای (نگونیا: سجده) نماز گاه