معنی ناقوسی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ناقوسی. (اِ) نام نوائی است از موسیقی. (انجمن آرا) (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). || (اِخ) نام لحن بیست و ششم است از سی لحن باربد. (برهان قاطع) (فرهنگ نظام) (ناظم الاطباء). و آن را از صدای ناقوس ترسایان اقتباس کرده اند و آن را صوت ناقوس گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). در فهرستی که نظامی از الحان باربدی در خسرو و شیرین آورده، ششمین لحن است:
چو ناقوسی بر اورنگ آمدی باز
شدی اورنگ چون ناقوس زآواز.
(از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین).
چون صفیری بزند کبک دری در هزمان
بزند لقلقه بر کنگره بر ناقوسی.
منوچهری.

(اِ.) نام لحن بیست و ششم از سی لحن باربد.

از الحان سی‌گانۀ باربد: چو ناقوسیّ و اورنگی زدی ساز / شدی اورنگ چون ناقوس از آواز (نظامی۱۴: ۱۷۹)،

ششم از سی آوای باربد (صفت) منسوب به ناقوس.