معنی نامطبوع در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نامطبوع. [م َ] (ص مرکب) ناپسند. ناگوار. نامقبول. ناخوش. مکروه. آنچه طبیعت از آن نفرت دارد. بر خلاف طبیعت و درشت. (ناظم الاطباء). ناخوشایند: لاجرم در بزرگی نامقبول و نامطبوعند. (گلستان). || بی رحم. || بیقدر. حقیر. (ناظم الاطباء). || به چاپ نارسیده. که طبع نشده است. چاپ نشده. غیرمطبوع. خطی.

(مَ) [فا - ع.] (ص مف.) ناخوشایند.

آنچه طبع از آن نفرت داشته باشد، ناپسند، ناخوشایند،

ناخوشایند

ناگوار

ناپسند، ناخوشایند، نادلپذیر، نادلپسند، نادلچسب، نادلنشین، نفرت‌انگیز،
(متضاد) مطبوع

ناخوش، نامقبول، ناگوار، ناپسند