معنی ناپاک دین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ناپاک دین. (ص مرکب) کافر. ملحد. بی دین. (ناظم الاطباء). بددین. کج اعتقاد. که بر دین راست و درست نیست. که صاحب دین پاک نیست:
تو دانی که ارجاسب ناپاک دین
بیامد به کین با سواران چین.
فردوسی.
بدو گفت ضحاک ناپاک دین
چرا بنددم ؟ چیست با منش کین.
فردوسی.
بفرمود کشتن به شمشیر کین
که ناپاک بودند و ناپاک دین.
سعدی.
|| (اِ مرکب) دین ناپاک. دینی که حنیف نیست. دینی که راست و درست و به حق نیست.

کافر، ملحد،

‎ (صفت) کافر ملحد، (اسم) دین نادرست.