معنی ناپاک دیو در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ناپاک دیو. [وْ] (اِ مرکب) شیطان. اهریمن:
نه من کشتم او را که ناپاک دیو
ببرد از دلم ترس گیهان خدیو.
فردوسی.
|| دیو ناپاک. پلید.