معنی ناپاک سرپنجه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ناپاک سرپنجه. [س َ پ َ ج َ / ج ِ] (ص مرکب) ظالم. ستمکار. که دست تطاول به سوی دیگران دراز کند:
یکی پادشه زاده در گنجه بود
که دور از تو ناپاک سرپنجه بود.
سعدی.