معنی نایب الحکومه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نایب الحکومه. [ی ِ بُل ْ ح ُ م َ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) آنکه به نیابت از طرف حاکم شهری را اداره کند. نایب حاکم. رجوع به نایب شود. || بخشدار. (لغات فرهنگستان).

کسی که به نیابت از طرف حاکم، امور یک شهر را اداره کند، بخشدار،

(اسم) کسی که بنیا بت از طرف حاکم شهری را ادراه کند، بخشدار. یا نایب الحکومه نشین. مرکز نایب الحکومه.