معنی نجاسات در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نجاسات. [ن َ / ن ِ] (از ع، اِ) ج ِ نجاست. رجوع به نجاست شود. || (اصطلاح فقه) آنچه اگر لباس یا بدن بدان آلوده بود، نماز کردن نشاید. نجاسات عبارتند از: 1 و 2- بول و غایط از حیوان حرام گوشت و دارای نفس سایله 3 و 4 و 5- مرده وخون و منی از حیوان حرام گوشت و دارای نفس سایله 6- سگ بری 7- خوک بری 8- کافر 9- مسکری که نوعاً مایع است 10- آب جو. لباس و بدن نمازگزار باید بدین نجاسات آلوده نباشد. || در تداول عوام، نجسی، کنایه از خمر و مشروبات الکلی است. رجوع به نجسی شود.

نجاسات در فارسی (تک: نجاسه) وژن ها پاچایه ها (اسم) جمع نجاست.

نَجاسات، در فقه عبارتند از ادرار، مدفوع، جسد حیوان حرام گوشت، مرده، خون، نطفه، استفراغ، سگ، خوک، چرک، مشروبات الکلی (با اختلافاتی در امامیه و مذاهب اربعه سنت)،