معنی نخاع در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نخاع. [ن َ / ن ِ / ن ُ] (ع اِ) مغز مهره ٔ پشت. حرام مغز. (منتهی الارب) (آنندراج). مغز میان مهره ٔ پشت. مغز حرام. (فرهنگ نظام). و آن رشته مانندی است سپید میان مهره ها که از دماغ فرودآید و شعبه ایش در اندام رَوَد. (منتهی الارب) (آنندراج). پشت مغز. حرام مغز. حرامه مغز. مغزی که در میان ستون فقرات جای دارد. نخط. مغزپشت مهره. نخاع شوکی. (یادداشت مؤلف). ج، نُخُع.
- نخاع مستطیل. رجوع به بصل نخاعی شود.

(نُ) [ع.] (اِ.) ماده نرم و سفیدرنگی که به صورت رشته ای درون ستون فقرات جای دارد.

مادۀ چرب، نرم، و سفیدرنگ که به شکل طناب میان ستون فقرات جا دارد، مغز حرام، مغز تیره،

مغز تیره

حرام‌مغز، مغزتیره، مغزحرام

مهره پشت، حرام مغز

نُخاع، دنباله ای ازمغز و رشته های ارتباطی عصبی که به شکل استوانه ای از زیر مغر تا پائین ستون فقرات در مجرای وسط مهره ها امتداد دارد (جمع: نُخُع)