معنی نصرت دهنده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
نصرت دهنده. [ن ُ رَ دِ هََ دَ / دِ] (نف مرکب) یاری کننده. توفیق دهنده. ناصر: و هم تو خداوند قوت نصرت دهنده ای. (مجالس سعدی).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.