معنی نظام الملک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نظام الملک. [ن ِ مُل ْ م ُ] (اِخ) مسعودبن علی هروی، ملقب به شمس الدین و نظام الملک وزیر سلطان تکش خوارزمشاه است. وی به سال 596 هَ. ق. به اشارت خوارزمشاه به دست فدائیان اسماعیلیه در خوارزم کشته شد. رجوع به تاریخ ادبیات در ایران، دکترصفا ج 2 ص 974 و الکامل ابن اثیر، ذیل حوادث سال 596 و تاریخ جهانگشای جوینی ج 2 ص 45 و راحهالصدور راوندی، متن و حاشیه ص 399 و لباب الالباب چ نفیسی ص 594 شود.

نظام الملک. [ن ِ مُل ْ م ُ] (اِخ) احمدبن نظام الملک، مکنی به ابونصر، فرزند خواجه نظام الملک طوسی وزیرمعروف ملکشاه سلجوقی است، وی مدتی وزارت سلطان محمدبن ملکشاه داشت و عاقبت به روایت راوندی، سلطان وی را در ازای هشتصد هزار دینار به سیدابوهاشم رئیس همدان داد تا هرچه خواهد با او کند. رجوع به راحهالصدور راوندی صص 162-164 و الکامل ابن اثیر ج 10 ص 304 شود.

نظام الملک. [ن ِ مُل ْ م ُ] (اِخ) چن قلیچ خان بن غازی فیروزجنگ مشهور وملقب به نظام الملک آصف جاه، مؤسس سلسله ٔ نظام حیدرآباد وی به سال 1161 درگذشت. (از قاموس الاعلام ج 6).

نظام الملک. [ن ِ مُل ْ م ُ] (اِخ) حسن بن محمد الدهستانی، مکنی به ابومحمد و ملقب به نظام الملک از وزیران سلطان طغرل بیگ سلجوقی است. رجوع به راحهالصدور راوندی حاشیه ٔ ص 98 و الکامل ابن اثیر ذیل حوادث سال 436 شود.

نظام الملک. [ن ِ مُل ْ م ُ] (اِخ) محمدبن بهاءالدین مسعود هروی، وزیر سلطان محمد خوارزمشاه است. رجوع به تاریخ مغول، اقبال، ص 47 شود.

نظام الملک. [ن ِ مُل ْ م ُ] (اِخ) محمدبن صالح، ملقب به ناصرالدین و نظام الملک، وزیر سلطان محمد خوارزمشاه است، خوارزمشاه پس از عزل وزیر خود نظام الملک محمدبن بهاءالدین مسعود هروی، او را که ازغلامزادگان ترکان خاتون بود به اصرار ترکان خاتون به وزارت انتخاب کرد و چندی بعد به سال 614 وی را به علت بی کفایتی عزل کرد. رجوع به تاریخ مغول ص 47 شود.

نظام الملک. [ن ِ مُل ْ م ُ] (اِخ) محمدبن محمد، ملقب به نظام الملک و صدرالدین، وزیر قلج طمغاج خان و ممدوح شمس طبسی شاعر است، عوفی که در سال 597 هَ. ق. به سمرقند گذشته است از ادب پروری این وزیر تمجیدی کرده است. رجوع به لباب الالباب چ نفیسی ص 173 و 607 شود.

نظام الملک. [ن ِ مُل ْ م ُ] (اِخ) محمودبن مظفربن ابی توبه، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به نصیرالدین و نظام الملک، وزیر سلطان سنجر سلجوقی است، وی از 521 تا 526 هَ. ق. منصب وزارت داشت. رجوع به نصیرالدین، محمود شود.