معنی نعمت ده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
نعمت ده. [ن ِ م َ دِه ْ] (نف مرکب) روزی دهنده. رزق رساننده. مقابل نعمت خور و نعمت خواره:
نعمت ده و پایگاه سازت
سرسبزکن و سخن نوازت.
نظامی.
فرهنگ فارسی هوشیار
روزی دهنده، رزق رساننده
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.