معنی نفس بهیمی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نفس بهیمی. [ن َ س ِ ب َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) جان حیوان چارپایه، و مراد از این نفس اماره است. (غیاث اللغات) (آنندراج). مراد قوت شهوانی و نفس شهوانی است. (از فرهنگ علوم عقلی از مصنفات ج 1 ص 34 و اخلاق ناصری 54).

نفس بهیمیه: روان ور نیک روان ورنی (نفس شهوانی) روان ستوری