معنی نفس نباتی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نفس نباتی. [ن َ س ِ ن َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) روحی که در نبات یعنی سبزه و درختان می باشد. (غیاث اللغات) (از آنندراج). قوتی که جسم بدان از طول و عرض و عمق بزرگ شود. (یادداشت مؤلف). حکماگویند: نفس نباتی عبارت است از کمال اول برای جسم طبیعی آلی از جهت آنکه مبداء تغذیه و تنمیه و تولید مثل است. و به قول عرفا روح را در موقع ظهور افعال نباتیه نفس نباتی گویند. (از فرهنگ علوم عقلی ص 600) (از اسفار ج 4 ص 11) (رسائل اخوان الصفا ج 1 ص 241).

روحی که در نبات یعنی سبزه و درختان باشد را نفس نباتی گویند