جدول یاب باشگاه حل جدول مسابقه جدول واژه های پیشنهادی درخواست معنی امکانات سایت وبلاگ جدول یاب فال حافظ استخاره آب و هوا نظرسنجی ها اوقات شرعی کشور های جهان
قوانین | تماس با ما | درباره ما

معنی نوفه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

نوفه. [ف َ] (اِ) آواز بلند. (از لغت فرس ص 502) (اوبهی). خرویله نیز گویند. (لغت فرس ص 502). شور و غوغا و صدا و آواز بلند. (برهان قاطع) (آنندراج). غوغائی که از کثرت ازدحام مردمان یا جانوران خیزد. (ناظم الاطباء). نیز رجوع به نوف و نوفیدن شود:
با نعره ٔ اسبان چه کنم لحن مغنی
با نوفه ٔ گردان چه کنم مجلس و گلشن.
ابراهیم بزاز (لغت فرس).

فرهنگ معین

(فِ) (اِ.) شور و غوغا، بانگ و فریاد.

فرهنگ عمید

بانگ و فریاد، شوروغوغا،

مترادف و متضاد زبان فارسی

پارازیت، خش‌خش، سروصدا

فرهنگ فارسی هوشیار

(اسم) کوهان بلند (شتر) : جمع: انواف.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر
نوفه: نوفه. [ف َ] (اِ) آواز بلند. (از لغت فرس ص 502) (اوبهی). خرویله نیز گویند. (لغت فرس ص 502). شور و غوغ... نوفه: (فِ) (اِ.) شور و غوغا، بانگ و فریاد. نوفه: بانگ و فریاد، شوروغوغا، نوفه: پارازیت، خش‌خش، سروصدا نوفه: (اسم) کوهان بلند (شتر) : جمع: انواف.