معنی هبه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

هبه. [هَِ ب َ] (ع مص) بخشیدن. دادن. (دهار) (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (غیاث). رجوع به هبه شود.

هبه. [هَِ ب َ / ب ِ] (از ع اِمص) بخشش و انعام. (ناظم الاطباء). دهش. عطا. داد. رجوع به هبت (هبه) شود.

هبه. [هَِ ب َ] (ع اِ) آنچه که ببخشند. (مهذب الاسماء). جایزه. عطیه. رجوع به هبه شود.

هبه. [هَِ ب ِ] (اِخ) در اساطیر یونان ربهالنوع جوانی است. وی دختر مشتری و هرا میباشد و متصدی ساقیگری ربهالنوع بوده، روزی در اثناء انجام وظیفه از عمل خود شرمسار شد و از شغل خود سرباز زد و به محفل خدایان داخل نگشت، لاجرم مشتری وظیفه ٔ او را به جوانی موسوم به گانیمد تفویض کرد. هرکول، پهلوان افسانه ای یونان در موقع عروج به آسمان با هبه ازدواج کرد. در قورنته معبدی مخصوص به وی وجود داشت. (از قاموس الاعلام ترکی) (از دایرهالمعارف بریتانیکا).

هبه. [هَِ/ هََ ب ْ ب َ] (ع اِ) رجوع به هِبَّه و هَبَّه شود.

(اِمص.) بخشش و انعام، جمع هبات، (اِ.) آنچه بخشیده شده. [خوانش: (ه ب) [ع. هبه]]

دادن چیزی به ‌کسی بدون عوض، بخشش،

بخشش

انعام، بخشش، بذل، دهش، عطیه، وقف، هبت، هدیه

آنچه که ببخشد، جایزه، عطیه