معنی هشت بهشت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

هشت بهشت. [هََب ِ هَِ] (اِخ) هشت خلد. هشت بستان. هشت باغ. (از یادداشتهای مؤلف). یکی خلد، دوم دارالسلام، سوم دارالقرار، چهارم جنت عدن، پنجم جنت المأوی، ششم جنت النعیم، هفتم علیین، هشتم فردوس. (غیاث اللغات):
هفت فلک با گهرت حقه ای
هشت بهشت از علمت شقه ای.
نظامی.
با توام یک نفس از هشت بهشت اولیتر
من که امروز چنینم غم فردا دارم.
سعدی.
رجوع به هشت خلد شود.

هشت بهشت. [هََ ب ِ هَِ] (اِخ) عمارتی است در شهر اصفهان نزدیک کاخ چهل ستون، به شکل هشت ضلعی. مرکب از تالار بزرگی است که در وسط قرار گرفته و دارای چهار طاق و چهار قسمت بنا می باشد.

از کاخ های بجامانده از عصر صفوی