معنی هچل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

هچل. [هََ چ َ] (اِ) در تداول عوام، مخمصه. کش و واکش. (یادداشت به خط مؤلف).
- در هچل افتادن، گرفتار شدن. (یادداشت به خط مؤلف).
- در هچل افتادن کسی یا پولی، گرفتار شدن شخص یا از دست رفتن پول چنانکه بازگردانیدنش دشوار بود، یا وصول آن ممتنع باشد. (یادداشت به خط مؤلف).
- در هچل انداختن، گرفتار ساختن و یا قرض دادن پول در محلی که صعب الوصول باشد. (یادداشت به خط مؤلف).

دردسر، گرفتاری، بور، سرخ. [خوانش: (هَ چَ) (اِ.) (عا.)]

گرفتاری، دردسر، خطر، مخمصه،
* در (تو، به) هچل افتادن: [عامیانه، مجاز] دچار مخمصه و گرفتاری شدن،

مخمصه

مخمصه، دچار دردسر شدن

دردسر، گرفتاری، مخمصه، ناراحتی، بور، خجل، دماغ‌سوخته، شرمسار

(اسم) گرفتاری ودردسروناراحتی. یاتوی هچل افتادن (انداختن) . گرفتاردردسرشدن یا به دردسرانداختن کسی. (اسم) خطر مخمصه کش واکش. یاتوی هچل افتادن. گرفتارشدن دچارمخمصه شدن. یادرهچل افتادن کسی. گرفتارشدن شخص دچار مخمصه شدن. یا درهچل افتادن پولی. درمحلی بکارزدن آن بطوریکه استردادش بسیاردشوار باشد. یا درهچل انداختن کسی. گرفتارکردن وی را. یا درهچل انداختن پولی. بکاربردن آن درجایی که وصول آنبسیار دشوارباشد، بور دماغ سوخته.