هکهک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

هکهک. [هَُ هَُ] (اِ صوت) آواز گریه که در گلو باشد. (انجمن آرا):
صوفیا قرّابه از می هکهک گریه گشاد
گریه ٔخونین او در سجده گاه او ببین.
امیرخسرو.
رجوع به هق هق شود.

سکسکه، هق هق گریه. [خوانش: (هَ هَ) (اِ.)]

سکسکه،
صدای گریه که در گلو افتد،

(اسم) جستن گلو فواق. توضیح سکسکه