معنی واصف در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

واصف. [ص ِ] (ع ص) صفت کننده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). ستایشگر. (آنندراج). ستاینده. (ناظم الاطباء). مدح کننده: واصفان حلیه ٔ جمالش به تحیر منسوب که ماعرفناک حق معرفتک. (گلستان).

واصف. [ص ِ] (اِخ) احمد افندی بغدادی شاعر عثمانی. وی قسمتی از تاریخ عثمانی را نوشته و به سال 1221هَ. ق. درگذشته است. (از قاموس الاعلام ترکی ج 6).

واصف. [ص ِ] (اِخ) اندرونی، عثمان بک. شاعر عثمانی متوفی به سال 1240 هَ. ق. (از قاموس الاعلام ترکی ج 6).

واصف. [ص ِ] (اِخ) حسین افندی شاعر از مردم استانبول متوفی به سال 1104 هَ. ق. (از قاموس الاعلام ترکی ج 6).

واصف. [ص ِ] (اِخ) عبداﷲ افندی شاعر عثمانی متوفی به سال 1129 هَ. ق. (از قاموس الاعلام ترکی ج 6).

واصف. [ص ِ] (اِخ) مولوی معراج الدین از شعراست. برای آگاهی از شرح حال وی رجوع به «فرهنگ سخنوران » و «شمع انجمن » امیرالملک سید محمدبن حسن خان بهادر شود.

(ص) [ع.] (اِفا.) ستایش کننده، وصف کننده.

وصف‌کننده، تعریف‌کننده،
ستاینده،

وصف کننده، ستاینده

واصِف، وصف کننده، بیان کننده وصف کسی،