جدول یاب باشگاه حل جدول مسابقه جدول واژه های پیشنهادی درخواست معنی امکانات سایت وبلاگ جدول یاب فال حافظ استخاره آب و هوا نظرسنجی ها اوقات شرعی کشور های جهان
قوانین | تماس با ما | درباره ما

معنی وک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

وک. [وَ] (اِ) وزق را میگویند و به عربی ضفدع خوانند، و معرب آن وق باشد. (برهان). غوک و وزغ. (انجمن آرا). || قلوه. کلیه. در تداول گویند: کک چیست که وکش چه باشد؟

وک. [وَک ک] (ع مص) دور کردن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج).

وک. [-وک] (پسوند) که در تلفظ اوک شود، چون در آخر اسمی درآید افاده ٔ مبالغه کند، چون رموک، نروک. (یادداشت مرحوم دهخدا).

فرهنگ معین

(وَ) (اِ.) قورباغه.

فرهنگ عمید

وزغ، غوک، بک،

حل جدول

قورباغه

گویش مازندرانی

قورباغه

فرهنگ فارسی هوشیار

(اسم) وزغ قورباغه.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر
وک: وک. [وَ] (اِ) وزق را میگویند و به عربی ضفدع خوانند، و معرب آن وق باشد. (برهان). غوک و وزغ. (انجمن آر... وک: وک. [وَک ک] (ع مص) دور کردن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). وک: وک. [-وک] (پسوند) که در تلفظ اوک شود، چون در آخر اسمی درآید افاده ٔ مبالغه کند، چون رموک، نروک. (یاد... وک: (وَ) (اِ.) قورباغه. وک: وزغ، غوک، بک، وک: قورباغه وک: قورباغه وک: (اسم) وزغ قورباغه.