معنی پابلند در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پابلند. [ب ُ ل َ] (ص مرکب) ستور که قوائم بلند دارند چون اشتر و استر و اسب و خر. مقابل کوتاه پا چون گوسفند و بز و میش.

پادراز،
حیوانی که پاهای دراز دارد، مثل شتر، اسب، و استر،

(صفت) انسان یا حیوانی که پای بلند دارد پادراز مقابل پا کوتاه.