معنی پس مانده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پس مانده. [پ َ دَ / دِ] (ن مف مرکب) آنکه در عقب ماند. سپس مانده. عقب مانده. بدنبال مانده. دیری کرده:
بساخت از پی پس ماندگان و گمشدگان
میان بادیه ها حوضهای چون کوثر.
فرخی.
خیز ای پس مانده ٔ دیده ضرر
باری این حلوای یخنی را بخور.
مولوی.
|| طعامی که پس از سیر خوردن کس یا کسانی برجای ماند. طعام یا شراب که پس از سیری مرد بماند. پس خورده. ته مانده. ته سفره. پیش مانده. نیم خورده. سؤر. فضله ٔ طعام.
- امثال:
پس مانده ٔ گاو را به خر باید داد. (جامعالتمثیل).
|| بقیه ٔ هر چیزی: لُفاظَه؛ پس مانده از هر چیزی. مجاعَه؛ پس مانده ٔ خرما. (منتهی الارب). || وامانده. ترکَه. مُخلَّفَه.

عقب مانده، به دنبال مانده، باقی مانده از خوراک و نوشیدنی کسی، ته مانده، بقیه هر چیزی. [خوانش: (پَ. دِ) (ص مف.)]

عقب‌مانده، وامانده،
باقی‌مانده،
باقی‌ماندۀ طعام، نیم‌خورده،

نیمخورده دیگران

نیم خورده دیگران

(صفت) عقب مانده سپس مانده بدنبال مانده. جمع: پس ماندگان، باقی مانده از خوراک و نوشیدنی کسی ته مانده پس خورده، بقیه هر چیزی، وامانده ترکه.