معنی پولکی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پولکی. [ل َ] (ص نسبی) منسوب به پولک. پولک دار. || که پول دوست گیرد: بچه را نباید پولکی کرد. || که رشوه پذیرد. که عادت به پول گرفتن دارد. آنکه معتاد بپول گرفتن است. مرتشی. رشوه گیر. رشوه خوار. معتاد به رشوه.

پول دوست، آن که رشوه پذیرد. [خوانش: (~.) (ص نسب.)]

(~.) (اِ.) نوعی آب نبات شبیه پولک.

پول‌دوست،
رشوه‌گیر، رشوه‌خوار،

از شیرینی های اصفهان

نوعی شیرینی اصفهانی

چرم روی کفل اسب که از دو طرف ران به رانکی وصل است تا رانکی...