معنی پیش افتاد در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پیش افتاد. [اُ] (ن مف مرکب، اِ مرکب) پیش افتاده. || کنایه از قسمت و نصیب:
هر ساعت از مژگان خود، خون دلم پیش اوفتد
این راز مانده بخت بد، اینست پیش افتاد من.
امیرخسرو (از آنندراج).
تا پیش او افتد مگر اشکی ز چشم درفشان
درها ذخیره میکنم از بهر پیش افتاد را.
میر حسن (از آنندراج).
|| پیشاهنگ. || سرگذشت و اتفاق و حادثه وسانحه. (ناظم الاطباء).

قسمت ونصیب