معنی چرک آلود در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
چرک آلود. [چ ِ] (ن مف مرکب) چرکین. (آنندراج).چرکین و ناپاک و پلید و ملوث و کثیف. (ناظم الاطباء). چرک آلوده. چرکن. || زخم آلوده به چرک و ریم. ریمناک. رجوع به چرک و چرک آلوده و چرکین شود.
آلودهبهچرک، چرکین، پلید، کثیف، ریمناک،
ریمناک
ریمن
(صفت) چرکین کثیف: ((لباس چرک آلودی بتن داشت. ))
پلشت