معنی چپاول در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

چپاول. [چ َ وُ] (ترکی، اِ) تاختن فوجی از لشکر جداشده، بر سر مخالف از مسافت بعید. (آنندراج). تاخت وتازگروهی از لشکر از مسافت دور بر سر گروه مخالف. (ناظم الاطباء). || غارت کردن. (فرهنگ نظام). تاراج. تالان. غارت. چپو. یغما. چپاولگری:
از ترکتاز غمزه ٔ شوخ ستمگرت
در کشور خرابه ٔ دلهاچپاول است.
زکی ندیم (از آنندراج).
|| در ترکی بمعنی فوجی است که برای تاختن معین نشده باشد. (فرهنگ نظام). رجوع به چپاول کردن و چپو و تاراج و غارت و یغما و چپاولگری شود.

(چَ وُ) [تر.] (اِ.) غارت، تاراج.

غارت، یغما، تاراج، چپو،

تاراج

یغما

غارت، تاراج، یغما، نهب، چپو

چپو

نهب

چپو، غارت

تاراج، تالان، چپو، غارت، لاش، نهب، یغما، غارتگری

تاختن فوجی از لشکر جدا شده، تاختن گروهی از لشکر از مسافت دور بر سر گروه مخالف، غارت کردن