معنی کاتولیک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

کاتولیک. [ت ُ] (فرانسوی، ص، اِ) از یونانی کاثولیکوس بمعنی عام و جامع و به پیشوای اسقفان اطلاق شود. امروز کاتولیک به فرقه ای از مسیحیان که پاپ را پیشوای دین خود دانند گفته میشود. (برهان قاطع چ معین حاشیه ٔ لغت جاثلیق).

فرهنگ معین

(تُ) [فر.] (اِ.) دارای مذهب کاتولیک، کسانی از پیروان مسیح که به پاپ عقیده دارند و از او اطاعت می کنند.

فرهنگ عمید

از فرقه‌های سه‌گانۀ مسیحیت که پیروان آن به پاپ عقیده دارند و از او اطاعت می‌کنند،

مترادف و متضاد زبان فارسی

صلیبی، عیسوی، مسیحی، جاثلیق

فرهنگ فارسی هوشیار

فرقه ای از مسیحیان که پاپ را پیشوای دین خود دانند فرانسوی پاپگرا (صفت) پیشوای اسقفان جاثیق، پیرو فرقه ای از مسیحیت که پاپ را پیشوای دین خود دانند. یا مذهب کاتولیک. مذهب فرقه ای از مسیحیان که پاپ را پیشوای خود دانند کاتولیسیسم.

فرهنگ فارسی آزاد

کاتُوْلیکْ، نام شعبه اصلی مسیحیت می باشد که از ابتدا مرکزش در رُم و پیروانش در عالم پاپ بوده و او را جانشین پطرس می دانند. تعداد کاتولیکها را در جهان قریب هفتصد میلیون نوشته اند،

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر